Biblia

2 Sm 7

¹ Gdy król zamieszka³ w swoim domu, a Pan poskromi³ woko³o wszystkich jego wrogów, ² rzek³ król do proroka Natana: "Spójrz, ja mieszkam w pa³acu cedrowym, a Arka Bo¿a mieszka w namiocie". ³ Natan powiedzia³ do króla: "Uczyñ wszystko, co zamierzasz w sercu, gdy¿ Pan jest z tob±". ⁴ Lecz tej samej nocy Pan skierowa³ do Natana nastêpuj±ce s³owa: ⁵ "Id¼ i powiedz mojemu s³udze, Dawidowi: To mówi Pan: Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? ⁸ A teraz przemówisz do s³ugi mojego, Dawida: To mówi Pan Zastêpów: Zabra³em ciê z pastwiska spo¶ród owiec, aby¶ by³ w³adc± nad ludem moim, nad Izraelem. ⁹ I by³em z tob± wszêdzie, dok±d siê uda³e¶, wytraci³em przed tob± wszystkich twoich nieprzyjació³. Dam ci s³awê najwiêkszych ludzi na ziemi. ¹⁰ Wyznaczê miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzê go tam, i bêdzie mieszka³ na swoim miejscu, a nie poruszy siê wiêcej, a ludzie nikczemni nie bêd± go ju¿ uciskaæ jak dawniej. ¹¹ Od czasu kiedy ustanowi³em sêdziów nad ludem moim izraelskim, obdarzy³em ciê pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie te¿ Pan zapowiedzia³, ¿e ci zbuduje dom. ¹² Kiedy wype³ni± siê twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzê po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnêtrzno¶ci, i utwierdzê jego królestwo. ¹⁴ Ja bêdê mu ojcem, a on bêdzie Mi synem, a je¿eli zawini, bêdê go karci³ rózg± ludzi i ciosami synów ludzkich. ¹⁶ Przede Mn± dom twój i twoje królestwo bêdzie trwaæ na wieki. Twój tron bêdzie utwierdzony na wieki".

Rz 16

²⁵Temu, który ma moc utwierdziæ was zgodnie z Ewangeli± i moim g³oszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawion± tajemnic±, dla dawnych wieków ukryt±, ²⁶teraz jednak ujawnion±, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczon±, dla sk³onienia ich do pos³uszeñstwa wierze, ²⁷Bogu, który jedynie jest m±dry, przez Jezusa Chrystusa, niech bêdzie chwa³a na wieki wieków! Amen.

Lk 1

²⁶ W szóstym miesi±cu pos³a³ Bóg anio³a Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, ²⁷ do Dziewicy po¶lubionej mê¿owi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy by³o na imiê Maryja. ²⁸ Anio³ wszed³ do Niej i rzek³: "B±d¼ pozdrowiona, pe³na ³aski, Pan z Tob±, [b³ogos³awiona jeste¶ miêdzy niewiastami]". ²⁹ Ona zmiesza³a siê na te s³owa i rozwa¿a³a, co mia³oby znaczyæ to pozdrowienie. ³⁰ Lecz anio³ rzek³ do Niej: "Nie bój siê, Maryjo, znalaz³a¶ bowiem ³askê u Boga. ³¹ Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imiê Jezus. ³² Bêdzie On wielki i bêdzie nazwany Synem Najwy¿szego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. ³³ Bêdzie panowa³ nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie bêdzie koñca". ³⁴ Na to Maryja rzek³a do anio³a: "Jak¿e siê to stanie, skoro nie znam mê¿a?" ³⁵ Anio³ Jej odpowiedzia³: "Duch ¦wiêty zst±pi na Ciebie i moc Najwy¿szego os³oni Ciê. Dlatego te¿ ¦wiête, które siê narodzi, bêdzie nazwane Synem Bo¿ym. ³⁶ A oto równie¿ krewna Twoja, El¿bieta, poczê³a w swej staro¶ci syna i jest ju¿ w szóstym miesi±cu ta, która uchodzi za niep³odn±. ³⁷ Dla Boga bowiem nie ma nic niemo¿liwego". ³⁸ Na to rzek³a Maryja: "Oto Ja s³u¿ebnica Pañska, niech Mi siê stanie wed³ug twego s³owa!" Wtedy odszed³ od Niej anio³.